Αυτή την εβδομάδα, ας ρίξουμε μια ματιά στη Moto Guzzi του 1928, μια από τις λίγες πολύ καλές ιταλικές μοτοσυκλέτες που εκτίθενται στο Εθνικό Μουσείο Μοτοσικλέτας. Με την τελευταία ημέρα που οι πόρτες είναι ανοιχτές στο κοινό είναι η 4η Σεπτεμβρίου 2023, ελπίζουμε να προγραμματίσετε μια επίσκεψη και να δείτε αυτό το όμορφο μηχάνημα μαζί με εκατοντάδες άλλες μοτοσυκλέτες από το 1905 περίπου και μετά.
Το κόκκινο φαίνεται να είναι το μοτέρ της Ιταλίας, αγαπημένο χρώμα της Moto Guzzi και της Ducati, σίγουρα της Ferrari και της Alfa Romeo. Έτσι, σε εντυπωσιακό κόκκινο, σας φέρνουμε αυτό το σχέδιο σχεδόν 90 ετών από τη Moto Guzzi, τη διάσημη ιταλική εταιρεία μοτοσυκλετών που ιδρύθηκε το 1921.
Οι εκτεθειμένοι σφόνδυλοι, οι χαρακτηριστικοί κινητήρες οριζόντιων κυλίνδρων με βαλβίδες και τα καινοτόμα συστήματα ανάρτησης κάνουν τη Moto Guzzi να ξεχωρίζει από άλλους κατασκευαστές. Ακόμη και σήμερα, η διάταξη κινητήρα V-Twin της Moto Guzzi, με στροφαλοφόρο άξονα σε σειρά, είναι ξεχωριστή μεταξύ των κατασκευαστών μοτοσυκλετών.
Ο Giorgio Parodi και ο Carlo Guzzi, βετεράνοι και μηχανικοί του Α‘ Παγκοσμίου Πολέμου, σχημάτισαν τη Moto Guzzi το 1921. Οι περισσότεροι μονοκύλινδροι κινητήρες της εποχής χρησιμοποιούσαν κατακόρυφο κύλινδρο πλευρικής βαλβίδας ή ήταν V-twins πλευρικής βαλβίδας. Τα σχέδια της Moto Guzzi ήταν ένας ασυνήθιστος οριζόντιος κύλινδρος με εκτεθειμένη διάταξη βαλβίδας κεφαλής που συχνά ενσωματώνει ελατήρια βαλβίδας „ελατήρια μαλλιών“. Επίσης ασυνήθιστος ήταν ο σχεδιασμός τους που έβαλε ένα μεγάλο σφόνδυλο στο εξωτερικό του κινητήρα, ο οποίος μετά από λίγο κέρδισε στις μοτοσυκλέτες το ψευδώνυμο „μπολόνια slicer“ ή „bacon slicer“. Η Moto Guzzi παρουσίασε το πρώτο της σύστημα πίσω ανάρτησης το 1928 και από νωρίς χρησιμοποίησε αυτό που σήμερα ονομάζουμε «ανάποδα πιρούνια» σε μεταγενέστερα μοντέλα.
Όπως συμβαίνει με τους περισσότερους καινοτόμους αυτοκινήτων και μοτοσυκλετών, η Moto Guzzi σχεδόν αμέσως άρχισε να σχεδιάζει, να κατασκευάζει και να ανταγωνίζεται αγωνιστικές μοτοσυκλέτες ως μορφή διαφήμισης. Κερδίζοντας και τοποθετώντας καλά σε πολλούς αγώνες, με την πάροδο του χρόνου πήραν οκτώ πρωταθλήματα Gran Prix και κέρδισαν 11 αγώνες Isle of Man, στην πορεία αναπτύσσοντας έναν κινητήρα V8 grand prix! Σκεπτόμενοι επίσης τις ευρύτερες ανάγκες των συμπατριωτών τους, όπως και ο Cushman, καινοτόμησαν τα τρίτροχα φορτηγά που λειτουργούσαν καλά στα στενά μέρη των παλιών ιταλικών πόλεων και σε εργοστασιακά συγκροτήματα.
Προδιαγραφές:
-
- Κινητήρας: Τετράχρονος Μονός, OHV
- Διάμετρος & Διάμετρος: 88mm x 82mm
- Κυβισμός: 499 cc’s
- Αναλογία συμπίεσης: 6,5 – 1
- Ηλεκτρικά: 6 Volt, Magneto Ignition
- Καρμπυρατέρ: Delorto Remote Float
- Λίπανση: Ξηρό κάρτερ
- Ιπποδύναμη: 18
- Κιβώτιο ταχυτήτων: Τριών ταχυτήτων, χειροκίνητη αλλαγή
- Συμπλέκτης: Στεγνός, Πολλαπλός Δίσκος
- Τελικός δίσκος: Αλυσίδα
- Έναρξη: Kick Only
- Σκελετός: Ατσάλινος σωλήνας, Διπλή θηλιά
- Ανάρτηση: Πιρούνι Girder / Άκαμπτο πίσω
- Τροχοί/Ελάστιχα: 3,25 x 18 / 3,25 x 18
- Φρένα: Τύμπανο, εμπρός και πίσω
- Μεταξόνιο: 57 ίντσες
- Βάρος: 410 λίβρες
- Κορυφαία ταχύτητα: 75 mph
