Είτε πρόκειται για έναν νέο ενυδρείο είτε για κάποιον που προσπαθεί να κερδίσει ένα παιχνίδι trivia, το «μπορεί να πνιγεί το ψάρι» είναι μία από τις πιο συνηθισμένες ερωτήσεις που μας κάνουν. Αυτός ο οδηγός θα σας βοηθήσει να καταλάβετε εάν είναι δυνατό και θα σας βοηθήσει να κατανοήσετε τη διαδικασία.
Μπορούν τα ψάρια να πνιγούν;
Οι περισσότεροι άνθρωποι υποθέτουν ότι τα ψάρια δεν μπορούν να πνιγούν. Άλλωστε ζουν και αναπνέουν υποβρύχια!
Αυτό μπορεί να αποτελεί έκπληξη για πολλούς, αλλά τα ψάρια μπορούν εύκολα να πεθάνουν από έλλειψη οξυγόνου. Είτε το πιστεύετε είτε όχι, τα ψάρια χρειάζονται οξυγόνο για να επιβιώσουν όπως οι άνθρωποι και τα ζώα που αναπνέουν τον αέρα. Όταν δεν έχουν πρόσβαση σε χρησιμοποιήσιμο οξυγόνο, είναι αδύνατο να παραμείνουν ζωντανοί.
Βλέπετε, το οξυγόνο είναι υπεύθυνο για τη διατήρηση τόσο της ξηράς όσο και της υδρόβιας ζωής. Το οξυγόνο συνδυάζεται με άλλα στοιχεία για να δημιουργήσει πρωτεΐνες και ζωντανά κύτταρα. Παίζει επίσης ρόλο στην αποθήκευση ενέργειας που χρησιμοποιεί κάθε βιολογική λειτουργία στο σώμα ενός ψαριού για να παραμείνει ενεργό.
Το οξυγόνο υποστηρίζει τα όργανα και διασφαλίζει ότι τα πάντα από τον εγκέφαλο μέχρι το συκώτι λειτουργούν σωστά.
Αν και είναι δραματικά διαφορετικό στην επιφάνεια, υπάρχουν αρκετές ομοιότητες μεταξύ του σώματός σας και του σώματος ενός ψαριού. Και οι δύο έχουν μια καρδιά που αντλεί συνεχώς οξυγονωμένο αίμα σε διάφορα όργανα. Και τα δύο έχουν επίσης όργανα που ανταλλάσσουν οξυγόνο με διοξείδιο του άνθρακα.
Η διαφορά έγκειται στο πώς τα ψάρια αναπνέουν και πώς παίρνουν το οξυγόνο τους.
Τα ψάρια εκμεταλλεύονται το διαλυμένο οξυγόνο στο νερό. Δεν μπορείτε να δείτε μόρια οξυγόνου, αλλά παρ‘ όλα αυτά υπάρχουν.
Η συγκέντρωση οξυγόνου στο νερό είναι μεταξύ 2 και 8 PPM, ή μέρη ανά εκατομμύριο. Για σύγκριση, ο αέρας που αναπνέουμε είναι περίπου 210.000 PPM.
Τα ψάρια έχουν σαφώς μια πιο προκλητική δουλειά να πάρουν οξυγόνο. Ευτυχώς, δεν χρειάζονται τόσο πολύ όσο εμείς. Τα περισσότερα ψάρια είναι ψυχρόαιμα. Μπορούν να τα βγάλουν πέρα χωρίς να χρησιμοποιήσουν όλη την επιπλέον ενέργεια που χρησιμοποιούν τα θερμόαιμα ζώα για να παραμείνουν στη ζωή.
Ως εκ τούτου, μπορούν να επιβιώσουν με πολύ χαμηλότερα επίπεδα οξυγόνου. Ακόμα και ακόμα, τα ψάρια χρειάζονται οξυγόνο για να ζήσουν.
Λοιπόν, μπορούν τα ψάρια να πνιγούν;
Κατά μία έννοια, τα ψάρια είναι πολύ ικανά να πνιγούν σε περιβάλλοντα χαμηλού οξυγόνου. Αλλά από τεχνική άποψη, ο σωστός όρος για αυτό που συμβαίνει δεν θα ήταν «πνιγμός». Αυτό που συμβαίνει είναι πιο κοντά στην πράξη της ασφυξίας.
Σημείωση συγγραφέα: Το να πνίγεσαι σημαίνει να πεθαίνεις εισπνέοντας νερό ενώ βυθίζεσαι. Εν τω μεταξύ, το να πνίγεσαι σημαίνει να πεθαίνεις από έλλειψη αέρα ή αδυναμία αναπνοής. Όταν κοιτάτε τις βιολογικές διαδικασίες που χρησιμοποιούν τα ψάρια για να επιβιώσουν, η ασφυξία είναι ο καταλληλότερος όρος.
Όταν αναφερόμαστε στον «πνιγμό» των ψαριών σε αυτό το άρθρο, απλώς χρησιμοποιούμε την κοινή ορολογία προς όφελος των νέων ιδιοκτητών. Για όσους έχουν λίγο περισσότερη εμπειρία, να ξέρετε ότι εννοούμε πραγματικά ασφυξία.
Τα όργανα που χρησιμοποιούν τα ψάρια για να αναπνέουν
Η ανατομία ενός ψαριού είναι πολύπλοκη και ποικίλλει από ψάρι σε ψάρι. Τούτου λεχθέντος, το αναπνευστικό σύστημα παραμένει το ίδιο στα περισσότερα είδη. Η κατανόηση αυτού είναι σημαντική εάν θέλετε να καταλάβετε πώς τα ψάρια μπορούν να πνιγούν.
Αλλά προτού φτάσουμε στα όργανα που χρησιμοποιούν τα περισσότερα ψάρια για να αναπνέουν, ας δούμε μερικά ακραία σημεία.
Υπάρχει μια μικρή ομάδα έξι ειδών ψαριών του γλυκού νερού που έχουν πνεύμονες που αναπνέουν αέρα. Ονομάζονται κατάλληλα lungfish.
Το Lungfish ήταν πολύ πιο συνηθισμένο. Πριν από αρκετές χιλιετίες, ήταν ευρέως διαδεδομένα και εμφανίστηκαν σε τεράστια δίκτυα λιμνών και ποταμών γλυκού νερού.
Ωστόσο, έχει απομείνει μόνο ένας μικρός πληθυσμός. Χάρη στη φύση τους που αναπνέει αέρα, τα lungfish μπορούν να προσαρμοστούν στις μεταβαλλόμενες συνθήκες ξήρανσης των βυθών λιμνών. Τρυπώνουν στο υπόστρωμα και μπαίνουν σε κατάσταση οιονεί αδρανοποίησης για να επιβιώσουν από ξηρές περιόδους.
Ενώ το lungfish είναι αρκετά σπάνιο, τα ψάρια με ένα όργανο λαβύρινθου είναι εύκολο να βρεθούν. Μάλιστα, πολλά είδη με αυτό το μοναδικό όργανο είναι δημοφιλή στο εμπόριο ενυδρείων!
Τα όργανα του λαβυρίνθου λειτουργούν σαν τροποποιημένοι πνεύμονες. Επιτρέπουν στα ψάρια να προσλαμβάνουν το ατμοσφαιρικό οξυγόνο κολυμπώντας στην επιφάνεια και πίνοντας μια γουλιά (που σημαίνει ότι ο πνιγμός θα πρέπει να προκληθεί κάπως διαφορετικά). Τα πιο δημοφιλή ψάρια λαβυρίνθου είναι τα ψάρια betta και διάφορα είδη γκουράμι.
Τα περισσότερα είδη ψαριών βασίζονται σε ένα σύνολο βραγχίων για να αναπνεύσουν. Τα βράγχια είναι ένα σύνολο εξειδικευμένων οργάνων σε κάθε πλευρά του κεφαλιού. Καθώς τα ψάρια σας αναπνέουν, μπορείτε συνήθως να τα δείτε.
Τα βράγχια μοιάζουν με τόξα κόκκινου χρώματος. Μικροσκοπικά νήματα και ελάσματα δημιουργούν μια εμφάνιση που πολλοί συγκρίνουν με ένα ψυγείο αυτοκινήτου. Τα περισσότερα είδη έχουν τέσσερα βράγχια σε κάθε πλευρά του σώματος. Ωστόσο, αυτός ο αριθμός μπορεί να διαφέρει λίγο από το ένα είδος στο άλλο.
Ανεξάρτητα από αυτό, τα βράγχια είναι υπεύθυνα για μια πολύπλοκη ανταλλαγή αερίων που βοηθούν τα ψάρια να χρησιμοποιούν το διαλυμένο οξυγόνο για την επιβίωση.
Πώς αναπνέουν
Η διαδικασία αναπνοής για τα ψάρια είναι πολύπλοκη και συναρπαστική. Τα βράγχια είναι εξαιρετικά αποτελεσματικά όργανα που είναι ικανά να τραβούν ακόμη και ελάχιστα επίπεδα διαλυμένου οξυγόνου από το νερό για χρήση.
Για να αποκτήσουν πρόσβαση στο οξυγόνο στο περιβάλλον τους, τα ψάρια πρέπει να πιέσουν νερό μέσα από τα βράγχια. Για να γίνει αυτό, οι περισσότεροι χρησιμοποιούν ένα μικρό πτερύγιο δέρματος που ονομάζεται operculum. Το operculum είναι αυτή η μικρή σχισμή που ανοίγει και κλείνει καθώς το ψάρι αναπνέει.
Όταν «πάρουν μια ανάσα», τα ψάρια θα προσαρμόσουν την πίεση στο στόμα για να μετακινήσουν το νερό. Το χαμήλωμα του δαπέδου του στόματος προκαλεί τη ροή του νερού προς τα μέσα. Ανυψώνοντας το δάπεδο στη συνέχεια σπρώχνει το νερό προς τα έξω μέσω του στομίου.
Καθώς το νερό ρέει πέρα από τα βράγχια, τα φτερωτά νήματα εξάγουν το διαλυμένο οξυγόνο μέσω μιας διαδικασίας που ονομάζεται ανταλλαγή αντίθετου ρεύματος. Ο ιστός του επιθηλίου στη συνέχεια διευκολύνει την απορρόφηση οξυγόνου στην κυκλοφορία του αίματος.
Επειδή τα επίπεδα οξυγόνου στο νερό δεν είναι πουθενά κοντά σε αυτά που είναι στον αέρα, τα ψάρια πρέπει να μετακινούν πολύ νερό για να παραμείνουν ζωντανά. Η μεγάλη επιφάνεια των βραγχίων τα βοηθά να συλλέξουν όσο το δυνατόν περισσότερο οξυγόνο. Εάν δεν μπορούν να το κάνουν αυτό, μπορεί να πνιγούν (αν και γνωρίζουμε ότι τεχνικά είναι περισσότερο σαν ασφυξία).
Λόγοι για χαμηλά επίπεδα οξυγόνου στο νερό
Τώρα που καταλάβατε πώς αναπνέουν, ας δούμε μερικούς λόγους για τους οποίους ένα ψάρι μπορεί να πνιγεί/πνιγεί. Ακόμη και σε μια καλά συντηρημένη δεξαμενή, υπάρχει μόνο τόσο πολύ οξυγόνο για να κυκλοφορήσει. Τα επίπεδα οξυγόνου πρέπει να αναπληρώνονται τακτικά για να διατηρηθούν τα ψάρια ζωντανά.
Όταν τα επίπεδα οξυγόνου πέφτουν πολύ χαμηλά, τα ψάρια μπορούν να πνιγούν. Οτιδήποτε κάτω από 2 PPM θεωρείται η επικίνδυνη ζώνη. Εδώ είναι μερικοί από τους πιο συνηθισμένους λόγους για τους οποίους τα επίπεδα οξυγόνου πέφτουν σε επικίνδυνα χαμηλά επίπεδα.
Συνωστισμός
Υπάρχει ένας λόγος για τον οποίο οι ενυδρείοι προειδοποιούν πάντα τους αρχάριους για υπερπληθυσμό. Δεν είναι μόνο θέμα άνεσης και άγχους ψαριών. Το να πακετάρεις πάρα πολλά ψάρια σε έναν περιορισμένο χώρο είναι απλώς πρόβλημα.
Οπως αναφέρθηκε προηγουμένως, υπάρχει μόνο τόσο πολύ οξυγόνο για να πάει γύρω. Τα ψάρια πρέπει να χρησιμοποιούν όσο το δυνατόν περισσότερο νερό για να συλλέξουν το οξυγόνο που χρειάζονται για να επιβιώσουν. Όταν έχετε πάρα πολλά ψάρια στον βιότοπο, τα διαθέσιμα επίπεδα οξυγόνου εξαντλούνται αρκετά γρήγορα.
Πριν το καταλάβετε, θα παρατηρήσετε κοπιαστική αναπνοή και αργή κίνηση από τα ψάρια. Τελικά, τα ψάρια θα αρχίσουν να πέφτουν ένα-ένα λόγω πνιγμού ή ασφυξίας.
Σημείωση συγγραφέα: Αποφύγετε πάση θυσία τον συνωστισμό. Διαβάστε τις απαιτήσεις χώρου για κάθε ψάρι και προσπαθήστε να αποκτήσετε τη μεγαλύτερη δυνατή δεξαμενή. Εάν έχετε αμφιβολίες, βγάλτε μερικά ψάρια και κρατήστε τα σε άλλη δεξαμενή! Είναι καλύτερα να έχετε λιγότερη πυκνότητα ψαριών παρά να δημιουργήσετε πιθανά προβλήματα υγείας.
Ανθίζει Φύκια
Η ανθοφορία των φυκιών μπορεί να είναι ένας εφιάλτης για την αντιμετώπιση. Φαίνονται να συμβαίνουν από το μπλε και μπορούν γρήγορα να μετατρέψουν το ενυδρείο σας σε ένα πράσινο χάος.
Δυστυχώς, η άνθηση των φυκιών είναι επίσης επιζήμια για την υγεία των ψαριών σας. Οι πληθυσμοί των βακτηρίων πολλαπλασιάζονται γρήγορα. Το φύκι καταναλώνει όλο το χρησιμοποιήσιμο οξυγόνο καθώς πεθαίνει και αποσυντίθεται, αφήνοντας πολύ λίγα για να χρησιμοποιήσουν τα ψάρια σας.
Ακόμη και όταν τα φύκια τελικά πεθάνουν, τα επίπεδα οξυγόνου χρειάζονται χρόνο για να ανακάμψουν. Οι ανθίσεις αλλάζουν δραματικά τη χημεία του νερού. Μερικοί τύποι φυκιών μπορούν να παράγουν ακόμη και θανατηφόρες τοξίνες!
Σημείωση συγγραφέα: Η άνθιση των φυκιών εμφανίζεται συνήθως λόγω περίσσειας θρεπτικών συστατικών. Σε πολλές περιπτώσεις, είναι προϊόν υπερβολικής σίτισης.
Υψηλές θερμοκρασίες νερού
Πολλοί νέοι ιδιοκτήτες που ρωτούν, «Μπορούν τα ψάρια να πνιγούν;» τείνουν να ξεχάσουν αυτήν την πιθανή αιτία. Είναι πάντα σημαντικό να παρακολουθείτε τις παραμέτρους του νερού όπως η θερμοκρασία. Όχι μόνο οι σημαντικές διακυμάνσεις προκαλούν άγχος στα ψάρια, αλλά μπορούν επίσης να αλλάξουν τα επίπεδα οξυγόνου.
Το θερμότερο νερό συγκρατεί λιγότερο διαλυμένο οξυγόνο από το κρύο νερό. Οι υψηλότερες επιφανειακές θερμοκρασίες καθιστούν την ανταλλαγή αερίων μεταξύ του νερού και του αέρα λιγότερο αποτελεσματική, γεγονός που θα αλλάξει τη χημεία του νερού.
Κακή κίνηση του νερού
Στη φύση, το νερό οξυγονώνεται λόγω της συνεχούς κίνησης. Η συντριβή των κυμάτων, οι πιτσιλιές και η υποβρύχια ροή θα εμποτίσουν το νερό με οξυγόνο. Η κίνηση της επιφάνειας είναι κρίσιμη!
Έτσι τα ενυδρεία αναπληρώνουν την παροχή διαλυμένου οξυγόνου. Το φίλτρο σας λειτουργεί για να αναδεύει την επιφάνεια και να διατηρεί τα πράγματα σε κίνηση.
Εάν το νερό είναι πολύ στάσιμο, σίγουρα θα ακολουθήσουν χαμηλότερα επίπεδα οξυγόνου.
Τα χαμηλότερα μέρη της στήλης του νερού συνήθως αντιμετωπίζουν πρώτα τα αρνητικά αποτελέσματα. Η ροή από την επιστροφή του φίλτρου σας βοηθά να αναδεύεται το νερό και να κατανέμεται ομοιόμορφα το οξυγόνο σε όλη τη δεξαμενή.
Μόλις σταματήσει αυτό, η επιφάνεια μπορεί να κρατήσει λίγο οξυγόνο. Ωστόσο, τα ψάρια βυθού θα υποφέρουν.
Σημείωση συγγραφέα: Ευτυχώς, η επίλυση αυτού του προβλήματος είναι αρκετά απλή. Μπορείτε να καθαρίσετε το φίλτρο σας, να προσθέσετε άλλη αντλία ή να χρησιμοποιήσετε μια κύστη αέρα. Οτιδήποτε κινεί το νερό θα βοηθήσει στην αύξηση των επιπέδων οξυγόνου.
Μικρή Επιφάνεια Νερού
Αυτό το σημείο έρχεται σε επαφή με το προηγούμενο. Όπως αναφέραμε νωρίτερα, η κίνηση στην επιφάνεια παίζει μεγάλο ρόλο στη δημιουργία διαλυμένου οξυγόνου σε όλη την έκταση.
Εάν η δεξαμενή σας είναι μικρή ή δεν έχει επαρκή επιφάνεια, τα επίπεδα οξυγόνου μπορεί να πέφτουν δραματικά και να οδηγήσουν σε πνιγμό των ψαριών σας.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο είναι τόσο επικίνδυνο να κρατάτε τα ψάρια σε μικρά μπολ ή βάζα. Τα ψάρια λαβύρινθου, όπως το betta, μπορούν να τα βγάλουν πέρα επειδή αναπνέουν ατμοσφαιρικό αέρα. Αλλά τα τυπικά ψάρια θα υποφέρουν από χαμηλά επίπεδα οξυγόνου αμέσως από τη νυχτερίδα!
Εάν χρησιμοποιείτε ένα μικρό μπολ, βεβαιωθείτε ότι υπάρχει αντλία αέρα και ουροδόχος κύστη για την οξυγόνωση του νερού.
Πάρα πολλά φυτικά και ζωικά απόβλητα
Τα υπερβολικά απόβλητα μπορεί να έχουν τρομερή επίδραση στη δεξαμενή σας. Όσο περισσότερο τα φυτικά και ζωικά απόβλητα βρίσκονται στο νερό, τόσο πιο μακριά θα προχωρήσει η διαδικασία αποσύνθεσης.
Αν και αυτό μπορεί να μην φαίνεται τόσο μεγάλο, η αποσύνθεση απαιτεί διαλυμένο οξυγόνο. Όπως μια ακμάζουσα άνθιση φυκιών, η υπερβολική αποσύνθεση θα στερήσει τα ψάρια σας από το τόσο απαραίτητο οξυγόνο.
Διατηρήστε τη δεξαμενή καθαρή και χρησιμοποιήστε ένα κενό με χαλίκι για να αφαιρέσετε τα απόβλητα από τη δεξαμενή. Είναι επίσης καλή ιδέα να κάνετε τακτικές αλλαγές νερού.
Φωτισμός & Φυτική Ζωή
Τα φυτά είναι ένας φανταστικός τρόπος για να εμποτίσετε μια δεξαμενή ψαριών με κάποιο συμπληρωματικό οξυγόνο. Ωστόσο, είναι αποτελεσματικά μόνο όταν παρέχετε στα φυτά ένα ευνοϊκό περιβάλλον ανάπτυξης.
Ένα από τα μεγαλύτερα λάθη που κάνουν οι νεότεροι ενυδρεία είναι ότι αγνοούν τις απαιτήσεις φωτισμού. Τα υδρόβια φυτά χρειάζονται φως για να αναπτυχθούν και να φωτοσυνθέσουν. Με αυτόν τον τρόπο, μπορούν να χρησιμοποιήσουν το διοξείδιο του άνθρακα και να παράγουν διαλυμένο οξυγόνο.
Εάν επιχειρήσετε να καλλιεργήσετε φυτά σε μια σκοτεινή δεξαμενή, το φυτό θα γίνει γουρουνάκι οξυγόνου. Μπαίνει σε λειτουργία επιβίωσης και αρχίζει να καταναλώνει οξυγόνο για να επιβιώσει.
Τα φυτά που αναπτύσσονται σε υποτονικό φωτισμό για μεγάλες περιόδους μπορούν να καταναλώσουν αρκετό οξυγόνο για να επηρεάσουν αρνητικά τα ψάρια σας. Ευτυχώς η λύση είναι εύκολη. Απλώς παρέχετε περισσότερο φωτισμό!
Χημικές Επεξεργασίες
Τέλος, τα επίπεδα οξυγόνου μπορεί να αλλάξουν λόγω χημικών ουσιών στο νερό. Ορισμένες ουσίες θα αλλάξουν την ικανότητα του νερού να μεταφέρει διαλυμένο οξυγόνο (προκαλώντας το ψάρι σας να πνιγεί ή να πνιγεί).
Φροντίστε να διαβάσετε τις προειδοποιήσεις για όλα τα πιθανά πρόσθετα νερού.
Εάν σκοπεύετε να χρησιμοποιήσετε φάρμακα με βάση τα χημικά ψάρια, σκεφτείτε να αυξήσετε την κυκλοφορία του νερού ως την ασφαλή πλευρά. Χρησιμοποιήστε μια αντλία αέρα για να ξεπεράσετε τυχόν παρενέργειες της χημείας του νερού.
Τυλίγοντας
Τώρα που ξέρετε την απάντηση στην ερώτηση, «μπορούν τα ψάρια να πνιγούν», είναι δουλειά σας να φροντίσετε να παρέχετε ένα περιβάλλον που είναι ασφαλές και υγιές. Χαμηλά επίπεδα οξυγόνου μπορεί να εμφανιστούν σε μια δεξαμενή χωρίς ιδιαίτερη προειδοποίηση, επομένως είναι σημαντικό να παρακολουθείτε τα πράγματα!
Ελπίζουμε ότι αυτός ο οδηγός ήταν κατατοπιστικός και βοήθησε στην απάντηση στην ερώτησή σας. Αν θέλετε να ξεκαθαρίσουμε κάτι, απλώς στείλτε ένα μήνυμα.
